Filmoteka
Tegoroczny 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes odbywać się będzie w dniach 14-25 maja. Zainauguruje go światowa premiera filmu Jima Jarmuscha „Martwi nie umierają”, który weźmie udział w Konkursie Głównym. Najnowszy obraz amerykańskiego twórcy to opowieść o mieszkańcach sennego miasteczka Centerville, którzy muszą stawić czoło martwym powstającym z grobów. Na ekranie zobaczymy m.in. Tildę Swinton, Toma Waitsa, Iggiego Popa, Billa Murraya i Chloe Sevigny.
O Złotą Palmę powalczą także filmy: „Il Traditore” Marco Bellocchio, „Pain and Glory” Pedro Almodovara, „Nan Fang Che Zhan De Ju Hui” („The Wild Goose Lake”) Diao Yinana, „Gisaengchung” („Parasite”) Bong Joon Ho, „Le Jeune Ahmed” („Young Ahmed”) Jean-Pierre'a Dardenne'a i Luca Dardenne'a oraz „Roubaix, une lumiere” („Oh Mercy!”) Arnauda Desplechina.
W Konkursie Głównym znalazły się także obrazy: „Atlantique” Matiego Diopa, „Matthias et Maxime” Xaviera Dolana, „Little Joe” Jessiki Hausner, „Sorry we missed you” Kena Loacha, „Les miserables” Ladj Ly, „A Hidden Life” („Une vie cachee”) Terrence'a Malicka oraz „Bacurau” Klebera Mendonca i Juliano Dornellesa.
Rywalizować z nimi będą: „La Gomera” („The Whistlers”) Corneliu Porumboiu, „Frankie” Iry Sachs, „Portrait de la jeune fille en feu” Celine Sciamma, „It must be heaven” Elia Suleimana oraz „Sibyl” Justine Triet.
Podczas czwartkowej konferencji prasowej delegat generalny festiwalu Thierry Fremaux poinformował, że w konkursie zabrakło jednego z najbardziej oczekiwanych filmów „Once Upon a Time in Hollywood” („Pewnego razu w Hollywood”) Quentina Tarantino, ponieważ „nie został jeszcze ukończony”. Dodał, że film jest obecnie w fazie postprodukcji i niewykluczone, że dotrze na canneński festiwal.
Poza konkursem wyświetlone zostaną: „Rocketman” Dextera Fletchera, „The Best Years of Life” Claude'a Leloucha, „Diego Maradona” Asifa Kapadia, „La Belle Epoque” Nicolasa Bedosa oraz „Too Old to Die Young” Nicolasa Windinga Refna.
Podczas festiwalu odbędą się także pokazy specjalne filmów: „Share” Pippy Bianco, „Family Romance LLC” Wernera Herzoga, „Tommaso” Abela Ferrara, „To Be Alive and Know It” Alaina Cavaliera oraz „For Sama” Waad Al Kateab i Edwarda Wattsa.
W sekcji Un Certain Regard publiczność festiwalowa zobaczy m.in. „Port Authority” Danielle Lessovitz, „The Climb” Michaela Covino, „Joan of Arc” Bruna Dumonta, „Liberte” Alberta Serry, „Summer of Changsha” Zu Fenga, „EVGE” Narimana Alieva oraz „Chambre 212” Christophe'a Honore'a.
Podczas festiwalu Honorową Złotą Palmę odbierze aktor, producent, reżyser i scenarzysta Alain Delon, przedstawiciel francuskiej Nowej Fali. Delon uważany jest za jedną z największych ikon kina europejskiego lat 60. i 70. XX w. – odnoszącym sukcesy zarówno komercyjne, jak również artystyczne. Światową sławę przyniosły mu role w filmach „Rocco i jego bracia” (1960) oraz „Lampart” (1963) Viscontiego.
W lutym organizatorzy imprezy poinformowali, że przewodniczącym jury Konkursu Głównego został meksykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy Alejandro Gonzalez Inarritu. Pod koniec marca podano, że jury sekcji Un Certain Regard przewodniczyć będzie libańska aktorka i reżyser Nadine Labaki. Z kolei przewodniczącą jury sekcji Cinefondation i filmów krótkometrażowych będzie francuska reżyser i scenarzystka Claire Denis. (PAP)
autorzy: Katarzyna Krzykowska, Daria Porycka, Olga Łozińska
Jak przypomnieli organizatorzy festiwalu w poniedziałkowym komunikacie, w sierpniu 1954 r. na południu Francji Agnes Varda kręciła swój debiutancki film „La Pointe Courte”. „W olśniewającym letnim świetle Silvia Monfort i Philippe Noiret odkrywają miłość, otoczeni przez rybaków, zabiegane kobiety, bawiące się dzieci i koty. Naturalne otoczenie, lekka kamera, skromny budżet. Dzięki „La Pointe Courte”, prezentowanemu w Cannes podczas pokazu w 1955 r., Agnes Varda, fotografka Theatre National Populaire Jeana Vilara, toruje drogę młodemu kinu, którego pozostanie jedyną reżyserką” – czytamy.
Według organizatorów, zdjęcie Agnes Vardy stojącej na barkach technika ukazuje „wszystkie jej cechy: pasję, pewność siebie i figlarność”. „Awangardowe, ale popularne, intymne i uniwersalne zarazem, jej filmy zawsze wyznaczały nowe kierunki. I tak właśnie, wysoko, na tej piramidzie, przyglądając się plaży w Cannes, młoda i wieczna Agnes Varda będzie inspirującym światłem 72. edycji festiwalu” – poinformowali.
W komunikacie przypomniano także, że filmy francuskiej reżyserki 13 razy uczestniczyły w oficjalnej selekcji. Ponadto w 2005 r. Agnes Varda była członkinią jury, w 2013 r. – przewodniczącą jury Złotej Kamery, a w 2015 r. odebrała Honorową Złotą Palmę. Nagrodę zadedykowała „wszystkim twórcom oryginalnego kina – bez względu na to, czy jest to fikcja czy dokument – którzy nie są w centrum uwagi, ale praktykują”.
Tegoroczny 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes odbywać się będzie w dniach 14-25 maja. Zainauguruje go światowa premiera filmu Jima Jarmuscha „The Dead Don’t Die” („Martwi nie umierają”), który weźmie udział w Konkursie Głównym. Pozostałe produkcje, które będą rywalizować o Złotą Palmę, poznamy w czwartek 18 kwietnia.
W lutym organizatorzy imprezy poinformowali, że przewodniczącym jury Konkursu Głównego został meksykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy Alejandro Gonzalez Inarritu. Pod koniec marca podano, że jury sekcji Un Certain Regard przewodniczyć będzie libańska aktorka i reżyser Nadine Labaki. Z kolei przewodniczącą jury sekcji Cinefondation i filmów krótkometrażowych będzie francuska reżyser i scenarzystka Claire Denis.
„Martwi nie umierają” jest trzynastym filmem fabularnym Jarmuscha, stanowiącym „hołd dla kina”. Akcja rozgrywa się w sennym miasteczku Centerville, w którym coś jest nie tak. Godziny światła dziennego stają się nieprzewidywalne, a zwierzęta zaczynają przejawiać niezwykłe zachowania. Nie wiadomo, dlaczego. Wiadomości są przerażające, a naukowcy zaniepokojeni. Nikt nie przewiduje tego, co wkrótce zacznie nękać Centerville. Martwi nie umierają – wstają z grobów i brutalnie atakują żywych. Mieszkańcy miasta muszą walczyć o przeżycie.
W filmie występują m.in. Bill Murray, Iggy Pop, Tilda Swinton, Adam Driver, Chloe Sevigny, Steve Buscemi, Danny Glover, Tom Waits, Rosie Perez i Selena Gomez. Autorem zdjęć jest Frederick Elmes. Za kostiumy odpowiada Catherine George. Producentami są: Joshua Astrachan i Carter Logan.
Światowa premiera filmu otworzy wieczorem 14 maja 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes. Obraz amerykańskiego reżysera i scenarzysty weźmie udział w Konkursie Głównym. Polska premiera planowana jest na 26 lipca.
Pozostałe produkcje, które będą rywalizować o Złotą Palmę, zostaną ogłoszone w czwartek 18 kwietnia. Festiwal potrwa do 25 maja.
W lutym organizatorzy imprezy poinformowali, że przewodniczącym jury Konkursu Głównego został meksykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy Alejandro Gonzalez Inarritu. Pod koniec marca podano, że jury sekcji Un Certain Regard przewodniczyć będzie libańska aktorka i reżyser Nadine Labaki. Z kolei przewodniczącą jury sekcji Cinefondation i filmów krótkometrażowych będzie francuska reżyser i scenarzystka Claire Denis. (PAP)
autorka: Daria Porycka
Bibi Andersson (właśc. Berit Elisabeth Andersson) rozpoczęła współpracę z Bergmanem w wieku 15 lat. W latach 50. ubiegłego wieku zagrała w wielu jego filmach, m.in. w „Siódmej pieczęci” i w „Tam, gdzie rosną poziomki”.
Za swoje role była wielokrotnie nagradzana. W 1958 roku otrzymała Złotą Palmę w Cannes dla najlepszej aktorki za rolę w filmie „U progu życia” oraz Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie w 1963 roku dla najlepszej aktorki za film „Kochanka”.
W 2009 aktorka doznała udaru, który sparaliżował jedną stronę jej ciała.
„Pozostawiła po sobie ogromną pustkę dla wszystkich, którzy mieli przywilej żyć obok niej” – cytuje AFP słowa jej córki.
Borys Lankosz w swoim najnowszym filmie „Kobro / Strzemiński. Opowieść fantastyczna” przygląda się relacji być może najsłynniejszej pary polskich artystów. To niezwykły wizualnie esej z pogranicza filmu i teatru. Występują Agata Buzek, Łukasz Simlat i Małgorzata Hajewska-Krzysztofik.
Borys Lankosz to autor filmów fabularnych („Rewers”; „Ziarno prawdy”, „Ciemno, prawie noc”) i dokumentalnych („Radegast”, „Rozwój”, „Autor Solaris”). Jego obrazy zdobyły wyróżnienia na wielu festiwalach, między innymi w Krakowie, San Francisco, Moskwie i Seattle. Polski kandydat do Oscara „Rewers” zdobył Złote Lwy na festiwalu w Gdyni oraz rekordową liczbę Orłów.
Dariusz Załuski w „Ostatniej górze” przybliża historię zimowej wyprawy na K2, drugi najwyższy szczyt Ziemi, Adama Bieleckiego i Denisa Urubko, którzy ruszyli na ratunek Elisabeth Revol i Tomaszowi Mackiewiczowi na niedalekim szczycie Nanga Parbat. W wyniku brawurowej akcji udaje się im uratować Elisabeth Revol. Jej partner Tomasz Mackiewicz zostaje pod Nanga Parbat na zawsze. Ratownicy wracają pod K2 i wznawiają wspinaczkę. Jednak piętrzące się trudności uwidaczniają różnice charakterów w obrębie grupy.
Na najważniejszą nagrodę festiwalu Nagrodę Główną Banku Millennium – Grand Prix ma szansę film Jolanty Dylewskiej „Marek Edelman... i była miłość w getcie”, przy którego scenariuszu współpracowała Agnieszka Holland, a Andrzej Wajda współreżyserował fabularyzowane sceny filmu.
Eric Bednarski w „Warszawie: mieście podzielonym” proponuje filmową podróż po czasach tragicznego i przymusowego podziału Warszawy – niegdyś wielokulturowego i wielowyznaniowego miasta.
W wyścigu o Grand Prix Banku Millennium weźmie udział także nagrodzony na prestiżowym festiwalu IDFA „In Touch” Pawła Ziemilskiego o wsi Stare Juchy, z której prawie jedna trzecia mieszkańców wyemigrowała do Islandii. To wzruszająca, intymna, uniwersalna opowieść o rodzinie, miłości i technologii, która w zmieniającym się świecie umożliwia kontakt między najbliższymi.
Relacje rodzinne są także tematem „Jazdy obowiązkowej” Ewy Kochańskiej, który także znalazł się w Konkursie Głównym. W filmie poznajemy ukraińskie małżeństwo z trójką dzieci, które zdecydowało się zamieszkać w Polsce w nadziei na lepszą przyszłość. Szansą dla ich córki Julii jest wygrana w zawodach łyżwiarskich. Ale czy podoła temu zadaniu?
Wyjątkowe biografie bohaterów i ich związek z miastem są tematem filmu „Diagnosis” Ewy Podgórskiej, który miał światową premierę na prestiżowym festiwalu IDFA w Amsterdamie. Tym postaciom przyglądamy się z bliska – kamera towarzyszy im w przestrzeni przypominającej gabinet psychoterapeuty. Poznajemy w ten sposób ich najskrytsze pragnienia, wspomnienia miłości i relacji z ważnymi dla nich ludźmi.
Tomasz Knittel w filmie „Złota” opowiada historię kamienicy na Złotej przyklejonej do ostatniego zachowanego fragmentu muru warszawskiego getta. Trzydziestopięcioletni Krzysztof, wnuk przedwojennej właścicielki kamienicy, która przetrwała Holocaust, odziedziczył ją w ramach reprywatyzacji. Zajmuje się nią wraz ze swoją żoną Idą. Ich życie, tęsknoty, niespełnienia i ideały przeplatają się z losami mieszkańców kamienicy. „Złota” to opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca we współczesnym świecie i bolesne studium związku w kryzysie.
16. Festiwal Filmowy Millennium Docs Against Gravity odbędzie się 10-19 maja w Warszawie, Wrocławiu i Lublinie. W Gdyni festiwal odbędzie się w dniach 15-24 maja, w Katowicach 12-19 maja, w Bydgoszczy 11-19 maja.
„La flor”, reż. Mariano Llinás
Złożony z trzech części, ośmiu odcinków, sześciu opowiadań „La flor” będzie najbardziej niezwykłym doświadczeniem filmowym tegorocznych Nowych Horyzontów. Monumentalny i kinofilski, lecz histerycznie śmieszny, poruszający się po obszarze zarezerwowanym dla kina klasy B. Mariano Llinás odmienia przez wszystkie przypadki kino gatunkowe – horrory, musicale, melodramaty, szpiegowskie thrillery z czasów zimnej wojny, kanadyjskie filmy górskie i wiele, wiele innych. Tworzy dowcipny i erudycyjny komentarz do współczesnej kultury nałogowego pochłaniania seriali. Daje przewrotną alternatywę wobec binge-watchingu, używając serialowej logiki narracyjnej w kinie.
„La Quietud”, reż. Pablo Trapero
Najnowszy film Pablo Trapero, autora znakomitego „El clan”, bywa niekiedy ciepłym obrazkiem rodzinnym, ale tylko po to, by – zwyczajem reżysera – pokazać jednocześnie ciemniejsze strony przywileju, wspomnienia, historii. W filmie obserwujemy starsze małżeństwo, które mieszka z dorosłą córką (Martina Gusmán) na ranczu La Quietud pod Buenos Aires. Kiedy ojciec trafia do szpitala, z Paryża przylatuje ich drugie dziecko (Bérénice Bejo).
Siostry, podobne do siebie jak dwie krople wody, bardzo się kochają, ale i walczą. Szczególnie, gdy ciemnych stron historii rodziny oraz samej Argentyny nie da się już ukrywać. Doborowej obsady pokazywanego na ostatnim festiwalu w Wenecji La Quietud dopełnia znany z Zabójstwa Versace: American Crime StoryEdgar Ramírez oraz legendarna argentyńska aktorka Graciela Borges w brawurowej roli nestorki rodu.
19. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty potrwa w dniach 25 lipca – 4 sierpnia.
Festiwal Wiosna Filmów jest cykliczną imprezą, w trakcie której stołeczna publiczność ogląda produkcje nagradzane na najważniejszych festiwalach. W tym roku zaprezentowanych zostanie 60 filmów, spośród których 20 będzie pokazanych premierowo lub przedpremierowo. Projekcjom towarzyszyć będą spotkania z twórcami.
Festiwal otworzy 5 kwietnia pokaz nagrodzonych Złotym Niedźwiedziem podczas tegorocznego Berlinale „Synonimów” w reż. Nadava Lapida. Dramat opowiada o młodym mężczyźnie (w tej roli Tom Mercier), który przyjeżdża do Paryża z Izraela i chce zacząć wszystko od nowa. Już na początku pobytu doświadcza na własnej skórze, że nie można tak łatwo pozbyć się przeszłości. Film powstał w koprodukcji francusko-izraelsko-niemieckiej. Występują w nim również m.in. Quentin Dolmaire i Louise Chevillotte.
W programie imprezy znalazł się również obraz „Pamiątki Claire Darling” w reż. Julie Bertuccelli, dawnej asystentki Krzysztofa Kieślowskiego. Obraz powstał na podstawie powieści Lyndy Rutledge pod tym samym tytułem. Tytułowa bohaterka (grana przez Catherine Denevue) organizuje przed domem wyprzedaż całego swojego dobytku, na który składają się obiekty odzwierciedlające jej tragiczne, a jednocześnie ekstrawaganckie życie. W filmie zobaczymy również m.in. córkę Denevue Chiarę Mastroianni oraz Alice Taglioni.
W sekcji Rewelacje festiwali wyświetlony zostanie także m.in. „Trafikant” w reż. Nikolausa Leytnera z udziałem zmarłego w lutym br. wybitnego szwajcarskiego aktora Bruno Ganza. Film jest adaptacją książki Roberta Seethalera. Opowiada o przyjaźni 17-letniego chłopaka (Simon Morze) i twórcy psychoanalizy Zygmunta Freuda (w tej roli Ganz). Austriacko-niemiecka koprodukcja była nominowana do Austriackich Nagród Filmowych 2019 w kategoriach: najlepszy aktor drugoplanowy, aktorka drugoplanowa, kostiumy i muzyka.
W tym samym paśmie widzowie będą mieli okazję zobaczyć przedpremierowo francusko-turecką koprodukcję „Dzika grusza” (reż. Nuri Bilge Ceylan), która znalazła się w Konkursie Głównym ubiegłorocznego Festiwalu Filmowego w Cannes. Głównym bohaterem filmu jest absolwent studiów pedagogicznych, który chciałby zostać pisarzem. Przed zdaniem ostatnich egzaminów na uczelni chłopak powraca do rodzinnego miasta. Życie w prowincjonalnej społeczności zaczyna angażować go coraz bardziej.
Jedną z festiwalowych premier będzie polski film dokumentalny „Pani na Korczewie” w reż. Sławomira Rogowskiego, poświęcony spadkobierczyni magnackiego majątku Beacie Ostrowskiej-Harris, która podczas wojny jako mała dziewczynka wraz z rodzicami wyjechała z Polski, a po 50 latach wróciła do kraju, gdzie starała się odzyskać resztki fortuny, m.in. listy Norwida do jej prababci Joanny Kuczyńskiej.
Oprócz tego odbędzie się m.in. pokaz rumuńskiej produkcji „Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy” (reż. Radu Jude), nagrodzonej Kryształowym Globusem podczas ubiegłorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Karlowych Warach. To opowieść o młodej reżyserce teatralnej, która postanawia zrekonstruować zdobycie Odessy przez siły rumuńskie.
Wśród pokazów specjalnych znalazły się: komedia kryminalna „Tajemnica Henriego Picka” (reż. Rémi Bezançon) na podstawie książki Davida Foenkinosa oraz zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami dramat wojenny „Ocalić i zginąć” (reż. Frederic Tellier).
Tegoroczna, 25. Edycja Festiwalu Wiosna Filmów odbędzie się w dniach 5–14 kwietnia w stołecznych kinach Amondo i Elektronik. (PAP)
autorki: Daria Porycka, Katarzyna Krzykowska
Jerzy Wójcik urodził się 12 września 1930 r. w Nowym Sączu. W 1955 r. ukończył Wydział Operatorski w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Karierę zawodową rozpoczął w 1956 r. na planie filmu „Kanał” w reż. Andrzeja Wajdy i „Koniec nocy” (reż. zbiorowa), na którym pracował jako operator kamery pod kierunkiem Jerzego Lipmana. Zadebiutował jako samodzielny operator w 1957 r. przy realizacji „Eroiki” w reż. Andrzeja Munka.
Pracował przy realizacji takich filmów, jak „Popiół i diament” w reż. Andrzeja Wajdy, „Faraon”, „Matka Joanna od Aniołów” (oba w reż. Jerzego Kawalerowicza), „Westerplatte” w reż. Stanisława Różewicza czy „Potop” w reż. Jerzego Hoffmana.
W latach 70. zajął się także reżyserią, początkowo spektakli Teatru Tv, w latach 90. także filmów: w roku 1991 wyreżyserował „Skargę”, a w roku 1999 „Wrota Europy”.
Od 1984 r. był jednym z najważniejszych wykładowców Wydziału Operatorskiej łódzkiej Filmówki, wychowawcą wielu pokoleń polskich operatorów.
W 1994 r. został pierwszym przewodniczącym, a następnie Honorowym Przewodniczącym Stowarzyszenia Twórców Obrazu Filmu Fabularnego (PSC). Był laureatem najważniejszych polskich nagród filmowych: „Orła” za osiągnięcia życia (2009), „Platynowych Lwów” na festiwalu w Gdyni (2012), Nagrody Specjalnej PSC za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki filmowej (2013), Nagrody SFP za wybitne osiągnięcia artystyczne (2018). W 2018 r. otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa PWSFTviT.
W 2006 r. opublikował książkę „Labirynt światła”. (PAP)
Błażej Hrapkowicz jest absolwentem Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. To prezenter telewizyjny i radiowy, krytyk filmowy, konferansjer. Jego teksty ukazywały się m.in. w „Kinie”. Jest współautorem publikacji poświęconych m.in. twórczości Terry’ego Gilliama, Davida Cronenberga, Davida Lyncha i Kazimierza Kutza. Członek Europejskiej Akademii Filmowej, Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych (FIPRESCI) i Koła Piśmiennictwa Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
Piotr Simon ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizuje się w organizacji i produkcji wystaw, spektakli teatralnych, koncertów i podróży motywacyjnych. Wyprodukował kilka międzynarodowych projektów promujących polskie wzornictwo i modę na europejskich targach specjalistycznych. Uczestniczył w organizacji wystaw i konferencji z zakresu designu, wydarzeń kulturalnych m.in. w ramach festiwali Transatlantyk, Animator i Kameralne Lato, a także spektakli, koncertów i konferencji. Od 2016 r. kierownik produkcji WAMA Film Festiwal w Olsztynie.
Cinemaforum – 18. Międzynarodowe Forum Krótkometrażowych Filmów Fabularnych odbędzie się w dniach 6-10 listopada br. Projekcje zaplanowano w Kinotece w Pałacu Kultury w Warszawie. Cinemaforum jest finansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz m.st. Warszawy. Organizatorem imprezy jest FILMFORUM. Jak poinformowano w przesłanym PAP komunikacie, nowi dyrektorzy pracują już nad kolejnym festiwalem.
Oficjalne nominacje nowi dyrektorzy odebrali podczas uroczystości wręczenia odznaczeń Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z okazji 15-lecia działalności FILMFORUM. (PAP)
autor: Anna Kondek-Dyoniziak