Filmoteka
– Krystyna Janda odpuściła i pozwoliła mi się reżyserować, a to przecież pistolet temperamentu. Poza tym ja się jej nie boję i gdy krzyczała, ja robiłem to jeszcze głośniej. Krystyna nie zna włoskiego, więc to zmusiło ją do wolniejszego mówienia. Dyscyplina językowa sprawiła, że stała się kimś innym – mówi reżyser Jacek Borcuch o filmie „Słodki koniec dnia”. „Tygodnik kulturalny”
W sobotę w stołecznej Kinotece w ramach 16. Festiwalu Filmów Dokumentalnych Millennium Docs Against Gravity odbyła się premiera filmu „Symfonia fabryki Ursus” Jaśminy Wójcik. Po pokazie organizatorzy zorganizowali koncert „Ursus Partita vol. 2 Machine Dance” z udziałem reżyserki, odpowiadającego za muzykę w filmie Dominika Strycharskiego oraz pianistki Barbary Drążkowskiej.
– Chciałem usłyszeć człowieka, którym mówi to, co myśli i ponosi tego konsekwencje. Może mówi za dużo, ale wolę usłyszeć przerysowaną prawdę niż wykoncypowany, wymyślony przekaz, który ma mieć jakiś zysk – mówi Jacek Borcuch, reżyser filmu „Słodki koniec dnia”.
Film „In Touch” to opowieść o mieszkańcach wsi Stare Juchy na Mazurach, z której od początku lat 80. wyemigrowało do Islandii ponad 400 mieszkańców. Zbiorowa emigracja części populacji, przyczyniła się do powstania niezwykłej więzi między tą odległą od Polski wyspą a prowincjonalną częścią Mazur. O filmie, który znajduje się w programie festiwalu Millenium Docs Against Gravity, opowiada reżyser Paweł Ziemilski.
Bohaterem filmu jest Georg, który w trakcie ucieczki z Francji po inwazji nazistowskiej przejmuje tożsamość zmarłego pisarza, którego dokumenty zdobył przypadkowo. Utknąwszy w Marsylii, Georg spotyka młodą kobietę, Marie, desperacko poszukującą zaginionego męża – człowieka, pod którego podszywa się Georg. „Tranzyt”, reż. Christian Petzold
Leonard, pisarz snobujący się na bycie offline, pragnie wydać kolejną powieść, będącą zapisem romansu z pewną aktorką. Jego wydawca, przystojny karierowicz Alain, odrzuca książkę, bo o wiele bardziej pasjonuje go teraz świat e-booków, a dokładnie atrakcyjna doradczyni do spraw digitalizacji. Alainowi umyka więc, że jego żona, marząca o ambitnej roli serialowa aktorka Selena spotyka się z pewnym pisarzem. „Podwójne życie”, reż. Olivier Assayas
Absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji. Jako przybysz z większego miasta patrzy z mieszanką niechęci i pobłażania na prowincjonalną społeczność, którą opuścił przed laty. Stopniowo jednak życie w Çan angażuje go coraz bardziej, a marzenia o sukcesie – i wymarzonej karierze pisarza – okazują się trudne do urzeczywistnienia. „Dzika grusza”, reż. Nuri Bilge Ceylan
Rok 2000, przedmieścia Londynu. Spokojne życie starszej pani, Joan Stanley, przyjmuje nieoczekiwany obrót, kiedy zostaje aresztowana przez MI5 i oskarżona o szpiegostwo na rzecz komunistycznej Rosji. Rok 1938. Młoda Joan studiuje fizykę w Cambridge. Nieśmiała i łatwowierna dziewczyna szybko daje się uwieść uroczemu i tajemniczemu Leo, który wkrótce staje się jej przewodnikiem po obcym, ale intrygującym świecie ideologii komunistycznej. „Tajemnice Joan”, reż. Trevor Nunn
Celeste była nastolatką, kiedy wielka tragedia wywindowała ją na szczyty sławy i zrobiła z niej gwiazdę muzyki pop. Od tej pory media śledziły każdy jej ruch. Dzisiaj Celeste nie jest już tą samą osobą. Po skandalicznym incydencie, który o mały włos nie zrujnował jej kariery, chce wrócić na scenę. Musi ponownie zmierzyć się ze wspomnieniami sprzed lat, a w dodatku – przygotować się do wielkiej trasy koncertowej. „Vox Lux”, reż. Bradley Corbet
Obserwujemy Annę zaledwie przez jeden dzień. Kamera towarzyszy jej, gdy przygotowuje jedzenie dla rodziny, a następnie rozwozi troje dzieci po szkołach, przedszkolach, kursach. Jest z nią, gdy gna do pracy w szkole językowej, gdy martwi się o pieniądze czy o własne małżeństwo – mąż może mieć romans. Wiadomość ta sprawia, że główna bohaterka czuje się jeszcze bardziej przezroczysta. „Pewnego dnia”, reż. Zsófia Szilágyi